علم تغذیه و پرورش جوجه های گوشتی همراه با پیشرفت های ژنتیکی صورت گرفته برای تولید گوشت بیشتر و سرعت رشد بالاتر، پیشرفت های زیادی کرده است زیرا بدون فراهم ساختن شرایط مطلوب محیطی و تغذیه ای دستیابی به حداکثر پتانسیل ژنتیکی جوجه های گوشتی امکان پذیر نیست.
تغذیه و پرورش هفته اول جوجه های گوشتی در سال های اخیر با پیشرفت های زیادی همراه بوده است. توسعه دستگاه گوارش پرندگان جوان به طور گسترده ای مورد بررسی واقع شده است. توافق کلی مبنی بر افزایش در تولید و یا فعالیت آنزیم ها طی 14 روز اول رشد دیده می شود. لیکن هنوز مشخص نیست تولید آنزیم در جوجه یک روزه از چه طریقی ممکن است رشد را محدود کند. برخی از اندام های ترشحی نظیر لوزالمعده سریعتر از وزن کلی بدن رشد کرده و بزرگتر می شود. امروزه اعتقاد بر این است که فرایند جذب بیشتر از هضم ممکن است رشد پرندگان مانند جوجه های گوشتی را تحت تاثیر قرار دهد.
مشخص شده که جوجه های جوان قادر به تولید کمپلکس آنزیم های هضمی مانند یک جوجه بالغ نیست و بنابراین قابلیت هضم در آنها کامل نمی باشد. بنابراین اگر چه جوجه ها سریع رشد می کنند، اما بهتر است در چند روز اول حیات از جیره پیش آغازین استفاده شود. جیره های پیش آغازین به فراهم آوری ترکیبات قابل هضم تر تا زمانی که تولید آنزیم ها در پرنده کامل شود منجر می شوند.
نقش کیسه زرده جذب نشده پرنده در آغاز حیات پرنده قابل بحث است، از نظر تکاملی کیسه زرده منبعی از انرژی، آب، آنتی بادی مادری بویژه ایمونوگلوبین A، برای پرنده جوان را فراهم می کند. کیسه زرده بسته به اندازه زرده تخم مرغ 8 تا 10 گرم وزن دارد و صرف نظر از وجود یا عدم وجود خوراک تا سه روز پس از هچ کاهش می یابد.
هدف جیره های پیش آغازین رفع کمبود و افزایش نرخ رشد و بهبود یکنواختی در آغاز دوره رشد می باشد. با استفاده از جیره های پیش آغازین می توان در هفت روزگی به وزنی برابر با 200 – 190 گرم در مقایسه 160 – 150 گرم حاصل از جیره های ذرت – سویا رسید. این افزایش رشد اولیه منجر به بهبود رشد در کل دوره می شود. هنگامی که جیره پیش آغازین با قابلیت هضم بالا به مدت 4 روز استفاده شود جوجه های گوشتی می توانند تا 34 درصد بیشتر از حالت استاندارد رشد کنند. البته استفاده از جیره های پیش آغازین به دلیل استفاده از اجزای جیره ای خاص دو برابر جیره های ذرت – سویا هزینه دارند.
در گذشته نه چندان دور باور عمومی گرسنه نگه داشتن جوجه ها به مدت 3 ساعت بعد از تخلیه و ورود در سالن بود تا کیسه زرده بهتر جذب شده و گلوکونئوژنز کمتری اتفاق افتد. اما امروزه ثابت شده تغذیه بلافاصله بعد از هچ کمک به جذب بهتر کیسه زرده کرده و موجب عملکرد بهتر رشد وزنی پرنده در هفته اول می شود که ارتباط مسقیم با عملکرد در آخر دوره پرورشی دارد طوری که هر گرم اضافه وزن بیشتر در هفته اول معادل 8 گرم در هفته ششم پرورش است.
بدون دیدگاه